Famelika: Ağustos 2013

24 Ağustos 2013 Cumartesi

Son zamanlar , telaşlar..

Bloğuma eskisi gibi uğrayamıyorum , ki bu geçici bir durum. Umarım 2-3 aya kadar daha aktif ve enerjik bir şekilde aranızda olacağım :)

Şimdilik instagram da ki anlık paylaşımlarımla karşınızdayım ;

Geçen haftam tamamen ev arama çalışmarıyla geçti.. Allahım ne zor işmiş ! Hele ki bu sıcak yaz günlerinde..
Çok şükür o işi de halettik..

Mobilyalarımızın bir kısmını aldık. Benim için çok büyük önem arz eden yatak odası arayışımda son buldu nihayet.. Gönlüme göre, gerçek bir country model buldum. Umarım yapım aşamaları da tez zamanda bitip evimize ulaşır..

Çok mu beyaz kirlenir mi diye aylarca kafa patlattığım berjerin güzelliğine yenik düştüm... :)

Çeyiz almaktan da geri durmadım tabi :) Bu kuşlu baharat takımına vuruldum.. Sanırım almadığım popülaritesi tavan yapmış tek şey cupcake .. Gerçekten çok itici bulmaya başladım..

English home un havlu indirimini de kaçırmadım tabi , kaptım bir şeyler :)

Tüm bu yoğunluğun üstüne ufakta olsa kaçamak yapabileceğimiz bir akşamımız oldu :) Üsküdar'ı severiz.. Bizim için özel anlamlar taşımaktadır :)

Şimdilik bu kadar düğüne kadar uğrar mıyım bilmiyorum, uğrarsam ne ala :)

Herkese sevgiler.. :)

Leon

Never Let Me Go

"...Buraya gelir ve burasının çocukluğumdan beri kaybettiğim her şeyin silinip gittiği yer olduğunu hayal ederim. Kendi kendimi eğer bu hayalim doğru olsaydı ve yeterince uzun süre bekleseydim ufakta bir siluetin belireceğini bana gitgide yaklaşacağını sonra da gelenin Tommy olacağını söylerim. El sallardı. Belki çağırırdı bile. Hayalimi bundan öteye götüremem. Buna izin veremem. Onunla vakit geçirebildiğim için çok şanslı olduğunu hatırlatırım kendime.Bizim hayatımızın kurtardığımız hayatlardan pek de farklı olmadığını düşünüyorum.Hepimiz misyonumuzu tamamlıyoruz. Belki de hiçbirimiz yaşadıklarımızı tam olarak anlamıyor ve yeterli zamanımız kalıp kalmadığını hissedemiyoruz. "Kathy

V For Vendetta

Dürüstlüğümüz beş para etmiyor ama elimizdeki tek şey de bu. Ruhumuzun en küçük parçası. Ama o küçücük parçanın içinde özgürüz. Burada öleceğim. En küçük hücreme kadar çürüyeceğim. Her parçam çürüyecek ama bir tek parça hariç. Bir parça. Küçük ve kırılgan ve yaşamda sahip olmaya değer tek şey. Asla kaybetmemeliyiz veya vermemeliyiz. Elimizden almalarına asla razı olmamalıyız. Her kimsen, umarım, bu yerden kaçarsın. Umarım, bu dünya değişir ve bu şeyler düzelir. Ama en çok ümit ettiğim şey; seni tanımasam da, seninle gülmesem de, seninle ağlamasam da veya seni öpmesem bile bunları anlatırken ne demek istediğimi anlaman. Seni seviyorum. Tüm kalbimle seni seviyorum. Valerie.

Tutunamayanlar

"Birini sıkıntıda görünce çocuk gibi ortadan kaybolmak istiyorum. Korkaklıktan değil; kendimi onun yerine koymaktan. İnsanların karşısında bazen de o eski aptalca utangaçlığım yüzünden dikilip kalıyorum. Gitmek gerektiği halde bir türlü uzaklaşamıyorum. Her zaman gerekenin tersini yapıyorum, çocuklar gibi. Kitaplarla, yani bir çeşit masal dünyasıyla hayatı karıştırıyorum eskisi gibi. Galiba gittikçe de düzeltilemez oluyorum bu konuda. Masalın nerede bittiğini, hayatın nerede başladığını farkedemiyorum. Bazen, suratıma bir garip bakıyorlar, o zaman uyanır gibi oluyorum."

Pan's Labyrinth

“Evvel zaman içinde, kederli ve uzak bir ülkede, sert ve kara taşlardan oluşmuş kocaman bir dağ varmış. Günbatımında dağın tepesinde onu yerinden koparana ölümsüzlük veren bir gül açarmış. Ama kimse yanına dahi yaklaşmaya cesaret edemezmiş. Çünkü dikenleri ölümcül bir zehirle doluymuş. İnsanlar kendi aralarında ölüm korkusundan, acıdan söz eder ama vaat edilen ebedi yaşamdan kimse bahsetmezmiş. Böylece gül, mirasını kimseye bırakamadan her geçen gün solmaya devam etmiş. O soğuk, karanlık dağın tepesinde unutulup sonsuza dek yalnız kalmış…”